Bu Benim Şark'ım

Dinlerken yorulduğum şarkılara inat,dinledikçe hayat bulduğum şarkılarım var benim.En üzgün anlarımda içimi kıpır kıpır eden,içimdeki kuşları bir anda özgür bırakan gökyüzüne,bir parfüm kokusu gibi hatırda kalan çoğu zaman.Gözlerime çöken yağmur bulutlarını def eden güneş ve bana sunduğu gökkuşağı gibi huzur verici,umut dolu.

Bir şarkıdan daha fazlasıymışçasına..Önümde koyu rengiyle gamzeli bir deniz ve saçlarını uçuran bir rüzgâr varmışçasına mutluluk veren.Zamanın rolünü çalıp dertlere çare olabilen..

Şarkılarım var benim,ille de beni anlatan,dahası beni anlayan."Sil gözyaşlarını ve gülümse" cümlesi en çok şarkılara yakışırdı belki dilleri olsaydı..

Ne vakit dinlemeye kalksam onları,sırtımı dayıyorum bir çınara,önümde görmeyi dilediğim her şey..Önce dert yanıp sonra birlikte eğleniyoruz,kimseye ihtiyaç duymadan,yalnızca şarkılarla.

Bazen kimseye yüz vermiyor huzurum,kaçtı mı kaçıyor işte,her çağıranın da yanına gitmiyor,oysa şarkılar nazını seviyor onun,kollarına alıveriyor,birbirlerine nazları geçiyor anlayacağınız,ben de uzaktan onları seyretmeyi seviyorum işte.

Ve bazen bir kayıkta buluyorum beni,denizime sürüklenmişim sanki,kendi yıldızını bul der gibi.Öyle anlarda yıldızım oluveriyor gecenin ritmi.

Ben şarkılardaki beni seviyorum,onların dinlediği ve onların anlattığı beni,ben şarkıları seviyorum beni anlatan ve beni dinleyen melodilerini.