La Corda De Promo

19 Nisan 2018 Perşembe

Yeniden Merhaba Gökyüzüm




Buraya uğramayalı seneler oldu. Yazmaya küsmüştüm. Ve dahi kendime.
Çünkü seneler, kendimi bu adımı atmaya ikna etmeye çalışırken, gün batımlarına eş oldu.
Geçen zamanda çok şey değişti, ben değiştim, hayatım değişti.
Çok izledim, az konuştum ve yazmadım.
Çok biriktim. Şimdi önümde anılarım,tecrübelerim,gözlemlerim yığılı, nereden başlasam diye düşünüyorum. Önce hangisini anlatsam sizlere.
Çok okudum. Okudukça, sadeleştim. Okudukça, kendime yaklaştım.
İnsan benliğine dalınca, karaya çıkması zaman alıyor sevgili okur.
Çok sustum. Konuşmanın her zaman işe yaramadığını gördüm ve sustum. Fakat asla kendime susmadım. Kendime hep konuştum.
Çok düştüm. Bazen ayağım takıldı endişelerime. Bazense itildim. Her düştüğümde dizlerim kanadı,siz görmediniz. Temiz kıyafetlerimin ardında bedenim yara bereydi, yaralarımı yine kendime sakladım.
Ve çok ayağa kalktım. Her defasında tek başıma. Düşerken seni izleyenler, elinden tutmuyor sevgili okur.
Çok yürüdüm. Varmak istediğim kente halâ henüz varamasam da, durmadım. Nefes molaları verdim kendime, ihtiyacım olan bolca oksijendi. Yol aldım.
Çok ektim. Önce kendimi nadasa bıraktım. Tarlam boş gibiydi, fakat fidelerimi görünce inanın ben bile şaşırdım. Şimdi toprağa değdim. Bir bir ekmeye başlayacağım. Ve ömrüm yeterse eğer, ektiğim fideler ağaç olduğunda, yaslayıp sırtımı geçmişime, şöyle şekersiz bir çay içeceğim, frambuazlı pasta eşliğinde. Çayı şekersiz içmeye başladım. Lâkin bazı şeyler halâ değişmemiş demek; en sevdiğim pasta halen frambuazlı olan.
Çok yoruldum. Çok yoruluyorum ve biliyorum yorulacağım. Ama ben başucumda dinlenmeyi seviyorum.
Çok kırıldım. İzleri silinmez ama kendi kendimi iyileştirmeyi öyle güzel öğrendim ki. Kırıldığım parçamı bulup yerine yapıştırdım her defasında. Bütün olabilmeyi öğrendim. Eksiklerimi aradım hiç üşenmeden. Bunu kendim için yaptım. Gökyüzüne bakacak  yüzüm olsun diye.
Çok mutlu oldum. Birinin hayatına ortak oldum. Eş oldum, eşim oldu. Birine hayat verilmesine vesile oldum. Anne oldum. Onunla birlikte her gün yeniden doğdum. O bana, ben ona öğrettim. Sabretmenin lütfuna erdim. Bugüne kadar hep olumsuzluklara sabredilir gibi geliyordu. Yanıldığımı gördüm.
Çok sevdim. Bir insanı, bir çiçeği, bir içeceği ve dünyayı.
Çok sevildim. Türlü türlü. Sevilmenin çeşitlerini yaşadım. Başka sıfatlarla.
Yaşadım. Yaşıyorum. Sizler kadar belki ya da ben kadar. Bilemiyorum. Fakat artık;
 yazıyorum.