Nicedir,gülümsemelerin ardına gizliydi hüzünlerim.Lâkin bugün,hakikat nedir bildim ben.Hayat,kızgınlıkla yırtıp atılamayacak kadar değerli bir kağıt.Ve ben şaşkınlıkla izliyorum çöpler dolusu 'paramparçaları. Bir köşeye bırakılmış sevgiler,tozlanmış kimi zaman,yüzüne bakası gelinmez diye adlanmış. Her sevginin sonu vedaymış.Ben sevgiyi sonsuzlukla kodlamışken içimde 'siz nefreti sarıpsarmalamış.
Benden yana gülümseyin, olmaz mı? Çünkü bende nefretle dolacak kadar karanlığa yer yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder