İmkânın İmkânsızlığı

Yazamayınca ölüyorum sanki ben..Yazınca ise kimseye ihtiyacım yokmuşçasına..

Bir mektup yazmak istiyorum,hiç tanımadığım birine.Çılgınca gelebilir,ama ben farkettim ki,sizi tanıyan insanların sizi anlamaya çalışmasını beklemek,daha çok zorlaştırıyor işleri..Bir şeyler ummak,hep kördüğüme sürükler ipleri..

Ve bazen çok düşündüğüm şeyleri düşünmekten vazgeçtiğimde,güzellikler yaklaşıyor bana adeta..Düşüne düşüne karaya varılmıyormuş..Düşünmek için zorlamak,boğulmamak için çırpınmaya benziyormuş..Batıp çıkıyorum, ayrıntılarda boğuluyorum..

Bir nokta var,o noktadan sonra insan ağlayamıyor bile..Bir damla aksa rahatlayacakmışım gibi..

Bir şarkı yazmak istiyorum.İlk şarkım,son şarkıma önsöz olan..

Yalnız kalabilmeli insan..Kendisiyle mutlu olabilmeli..Konuşabilmeli,dertleşebilmeli..Yalnızca kendisiyle hatta..Her an kaçıp gidebilmeli..Elimde bir bavulla yaşamak istiyorum..İçi gitmelerle dolan..

Kitap yazmak istiyorum..Benimle başlayıp benimle biten..Olduğum ve olmak istediklerimi akseden..

Yazmak istediğim o kadar çok şey var ki,anlatmak istediğim ama doğru cümleleri seçemediğim..

Yepyeni bir hayat istiyorum..Gülücüklerden doğan..Mümkün müdür?